Mięśnie pod względem wykonywanych czynności dzielą się na synergistyczne, czyli takie które wykonują czynności symultanicznie oraz mięśnie antagonistyczne, zwane inaczej przywodzicielami i odwodzicielami, które wykonują ruchy przeciwstawne i jeden z nich kurczy się bardziej, niż drugi.
Jaką rolę pełnią mięśnie antagonistyczne w treningu siłowym i czy trening ten cechuje większa skuteczność?
Spis treści
Mięśnie antagonistyczne – przykłady
Do mięśni antagonistycznych zaliczają się:
- Odwodziciele i przywodziciele
- Biceps i triceps
- Zginacze i prostowniki przedramion
- Mięsień klatki piersiowej i mięsień najszerszy grzbietu
- Mięśnie brzucha i prostowniki
- Mięsień czworogłowy uda i mięsień dwugłowy uda
- Mięsień piszczelowy i mięsień łydki
- Przedni i tylny akton barkowy
Dla przykładu podczas ściskania i kurczenia mięśni bicepsów, aby zgiąć ramię, biceps wykonuje ruch główny, a więc jest mięśniem tzw agonistycznym. Mięsień usytuowany w dolnej części ramienia, zwany mięśniem trójgłowym lub tricepsem w tym przypadku jest mięśniem antagonistycznym, zapewniającym kontrolę i rozluźnienie ruchu, podczas gdy biceps wykonuje główny skurcz i ruch.
Rola mięśni antagonistycznych w treningu siłowym
Trening siłowy z wykorzystaniem mięśni antagonistycznych przynosi szybsze efekty, w krótkim czasie, jednak nie należy do łatwych. Jego głównym zwolennikiem był Arnold Schwarzenegger, u którego – nie można się nie zgodzić – efekty rozbudowy masy mięśniowej były imponujące.
Odpowiednio przeprowadzony zapewnia poprawę ogólnego stanu zdrowia i samopoczucia, w tym zwiększoną wytrzymałość i wytrzymałość kości, mięśni, ścięgien i więzadeł oraz stawów. Przyspiesza metabolizm i poprawia pracę serca. Wpływa nie tylko na rozbudowę masy mięśniowej, ale również na ogólną poprawę kondycji.
Istnieje wiele możliwości skomponowania treningu z przeciwnymi grupami mięśni. Jedną z opcji jest wykonanie jednej z grup mięśni przeciwstawnych górnej części ciała i grupy mięśni przeciwstawnych dolnej części ciała w różnych dniach.
Przykładowo: jeden dzień zostaje poświęcony na trening klatki piersiowej i pleców, kolejny na ramiona i nogi, a następnie biceps i triceps. Taki trening nazywany jest superserią. Trening oparty na wykorzystaniu mięśni przeciwstawnych zmniejsza ryzyko urazów, który często wynika z niezrównoważonego treningu różnych partii mięśni.
Wpływa to na oszczędność czasu i szybszą regenerację organizmu, bowiem trening taki nie angażuje całego ciała, tylko konkretne partie. W celu ustalenia przykładowego planu treningowego wystarczy orientować się, które pary mięśni są agonistami, a które antagonistami i naprzemienne ćwiczyć wybrane partie.
