Grzybek tybetański – właściwości, szkodliwość oraz skutki uboczne

Grzybek tybetański nazywany inaczej grzybkiem kefirowym lub ziarnami kefirowymi to kultury bakterii używane w procesie fermentacji mleka, której produktem końcowym jest kefir. Ziarna kefirowe znane są od wieków ze swoich drogocennych właściwości, należy jednak pamiętać, że dla niektórych grzybek może okazać się szkodliwy i wywoływać nieprzyjemne skutki uboczne.

Grzybek tybetański a właściwości

Ziarna kefirowe zawierają nie tylko niezbędne minerały, ale cechują się niską kalorycznością i wysoką zawartością błonnika. Każdy gatunek zawiera różne ilości potrzebnych aminokwasów oraz minerałów, takich jak żelazo, cynk, selen i miedź. Są bogate w zdrowe kwasy tłuszczowe i witaminy A, D, E, a niektóre odmiany grzybka tybetańskiego składają się ze złożonych węglowodanów, takich jak polisacharydy.

Grzybek tybetański służy do wytworzenia kefiru tybetańskiego (w internecie dostępne są proste przepisy na jego wykonanie), kefir ten jest uznawany za korzystny dla organizmu napój probiotyczny, zawierający bakterie kwasu mlekowego, które utrzymują prawidłową florę fizjologiczną organizmu – poprawiają perystaltykę jelit i eliminują problemy trawienne.

Badania farmakologiczne wskazują, że kefir tybetański ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwnowotworowe i przeciwgrzybicze, hamuje wzrost i zdolność do rozmnażania się komórek nowotworowych, które prowadzą do chorób takich jak białaczka.

Regularne spożywanie kefiru tybetańskiego obniża poziom cholesterolu i cukru we krwi, ponadto reguluje nadmierne ciśnienie tętnicze, dlatego zalecany jest osobom cierpiącym na choroby układu sercowo-naczyniowego i przewodu pokarmowego. Według badań przeprowadzonych przez chińskich naukowców opublikowanych w marcu 2012 roku grzyby tybetańskie i ich działanie ma odzwierciedlenie również w sferze estetycznej. Z uwagi na obecność witaminy A i E spowalniają proces starzenia skóry, wpływają na jej jędrność i działają przeciwzmarszczkowo.

Grzyby odgrywają znaczącą rolę w odbudowie uszkodzonych komórek nerwowych. Stymulują czynnik wzrostu nerwów, który wspomaga regenerację komórek nerwowych i osłonki mielinowej, zachowując równowagę układu nerwowego.

Przeciwwskazania

Dobroczynny wpływ grzybów tybetańskich na organizm człowieka jest niezaprzeczalny, jednak nie u wszystkich sprawdzą się one w 100%, a nawet mogą wywoływać pewne nieprzyjemne skutki uboczne. Jakie zatem osoby powinny unikać tego specyfiku?

Przed podaniem kefiru dzieciom najlepiej skonsultować się z pediatrą – dzieci poniżej 1 roku życia nie powinny przyjmować mleka krowiego, natomiast mleko matki jest samo w sobie bogate w naturalne probiotyki.

Osoby chore na AIDS lub inne schorzenia, które osłabiają układ odpornościowy przed spożyciem kefiru obowiązkowo powinny poprosić o konsultację lekarza, to samo tyczy się osób cierpiących na choroby autoimmunologiczne. Bowiem kultury bakterii, znajdujące się w kefirze są korzystne dla osób z silnymi układami immunologicznymi, natomiast u posiadaczy zachwianego układu odpornościowego mogą zwiększać infekcje i zaostrzać stany zapalne.

Nie zaleca się spożywanie kefiru razem a antybiotykami. U osób poddawanych chemioterapii w przypadku raka jelita grubego kefir może nasilać działania niepożądane, takie jak problemy żołądkowe i jelitowe, owrzodzenie jamy ustnej i senność. Z uwagi na fakt, iż w jednym z produktów procesu fermentacji jest alkohol, nie zaleca się spożywanie napoju kobietom w ciąży i karmiącym piersią – kefir może zawierać niewielką ilość alkoholu, w tym wypadku lepiej zachować ostrożność.

Skutki uboczne

Spożywanie kefiru, zwłaszcza na początku może wywoływać uciążliwe i nieprzyjemne efekty uboczne: wzdęcia, nudności, skurcze jelit i zaparcia. Zwykle te działania niepożądane ustępują po dalszym stosowaniu. Napój powinno stosować się nie dłużej niż przez okres do 8 tygodni.

Facebook
WhatsApp
Twitter
LinkedIn
Pinterest