Ospa wietrzna – objawy i leczenie

Ospa wietrzna, zwana potocznie wiatrówką, zalicza się do choróbo charakterze zakaźnym. Wirus, który ją wywołuje to VZV (Varicella Voster Virus), przenoszony drogą kropelkową, czyli razem z powietrzem lub poprzez bezpośredni kontakt z osobą już zarażoną. Przebieg tej choroby, objawia się swędzącą wysypką na skórze oraz błonach śluzowych. Najczęściej występuje u dzieci w przedziale wiekowym od 5 do 9 lat, jednak może pojawić się również u dorosłych, co wiąże się z cięższym przebiegiem, a także większą liczbą późniejszych powikłań…

Zakażenie oraz objawy choroby

Wirusem VZV można zarazić się w dwojaki sposób:

  1. Poprzez kontakt z osobą chorą,
  2. Poprzez styczność z przedmiotami, takimi jak odzież, pościel, ręczniki chorego.

W drugim przypadku do zakażenia dochodzi na skutek bezpośredniego kontaktu z wydzieliną z pęcherzyków skórnych, która często osiada się np. na ubraniach. Do 2 dni po zakażeniu ospą wietrzną można zaobserwować objawy tej choroby. Początkowo jest to gorsze samopoczucie, bóle mięśni, głowy, gorączka, biegunka. Później na skórze zaczyna pojawiać się swędząca wysypka- niewielkie czerwone plamki, tzw. wykwity. Występują na całym ciele oraz błonach śluzowych.

Rozpoznanie choroby oraz leczenie

Ospa wietrzna jest stosunkowo łatwa do zdiagnozowania. W tym wypadku specjalista ogląda zmiany skórne i odróżnia symptomy ospy od objawów półpaśca, który wywoływany jest tym samym wirusem.

Jeżeli chodzi o leczenie, polega ono głównie na obniżeniu gorączki (leki przeciwgorączkowe) oraz łagodzeniu świądu (środki przeciwświądowe, antyhistaminowe).  Oprócz leków, wskazane są częste kąpiele, zmiany pościeli oraz ubrań. Można też wspomóc się różnego rodzaju preparatami antyseptycznymi, które zminimalizują nadkażenia bakteryjne.

Ospa u dzieci

U dzieci objawy choroby pojawiają się do dwóch tygodni od zarażenia się wirusem.  Jeżeli chodzi o leczenie, sprawa wygląda podobnie, jak zostało to napisane wcześniej- dąży się do obniżenia stanów gorączkowych oraz złagodzenia świądu. Oprócz tego, lekarz może przepisać dziecku leki przeciwhistaminowe i uspokajające, co pozwoli spokojnie przespać noc.

Zapobieganie:

  • szczepionka przeciw wirusowi VZV, którą dziecko może przyjąć w pierwszej dawce między 9 miesiącem,a 12 rokiem życia.
  • natomiast po ukończeniu 13 roku życia powinno otrzymać 2 dawki w odstępie min. 6 tygodni.

Rady dla rodziców:

  • Obetnij dziecku paznokcie oraz myj często jego ręce. Na noc możesz też założyć bawełniane rękawiczki (sprawdzi się u mniejszych dzieci).
  • Nie używaj pudrodermu!- początkowo działa on łagodząco, jednak po zaschnięciu działa na skórę ściągająco, sprawiając przy tym ból. Oprócz tego mogą rozwijać się pod nim bakterie, co może prowadzić do późniejszych powikłań!
  • Podawaj dziecku dużo napojów. Pamiętaj, by nie były one kwaśne (ze względu na pęcherzyki w buzi, które mogłoby to podrażnić).
  • Pęcherzyki w buzi mogą przyczynić się do zmniejszenia apetytu, dlatego zadbaj o to, by posiłki, które podajesz dziecku miały postać płynnej papki.

Ospa u dorosłych

U dorosłych ospa pojawia się dosyć rzadko, bo przeważnie choroba ta była już przebyta w dzieciństwie. Jeżeli chodzi o objawy oraz leczenie- nie różnią się one od tych u dzieci. Jedynie w ciężkich przypadkach stosuje się acyklowir (lek przeciwwirusowy). Różnica pojawia się w wypadku późniejszych powikłań, które z reguły zdarzają się częściej i są znacznie poważniejsze niż u dzieci. Osobom dorosłym, które nie chorowały jeszcze na ospę zaleca się systematyczne sczepienie przeciwko wirusowi VZV.

Do najczęstszych powikłań zalicza się m.in..

  • Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
  • Zapalenie wątroby (VZV wtórnie hepatotropowy),
  • Zapalenie mięśnia sercowego,
  • Wtórne bakteryjne zakażenie zmian skórnych (powoduje powstanie blizn),
  • Zapalenie mózgu (w tym ostra ataksja móżdżkowa).

Wraz z przebyciem ospy, zwiększa się odporność naszego organizmu, dlatego zdaniem lekarzy najlepsze rozwiązanie to zachorowanie jeszcze w dzieciństwie. Jeżeli jeszcze nie chorowałeś na ospę, pamiętaj, aby regularnie się szczepić. Na pewno niczemu to nie zaszkodzi, a jedynie pomoże i zmniejszy ryzyko ewentualnych powikłań.

Facebook
WhatsApp
Twitter
LinkedIn
Pinterest