Nie od dziś wiadomo, że zdrowie psychiczne rodziców może silnie oddziaływać na stan psychiczny ich dzieci, nawet już w ich dorosłym życiu. W pewnym momencie przychodzi czas, że ludzie uwikłani w niezdrową relację zdają sobie sprawę, że powinni coś zrobić z tym problemem. Być może są dorosłe dzieci toksycznych rodziców.
Spis treści
Jakie są typowe cechy toksycznych rodziców? Po czym rozpoznać, że nasz rodzic jest toksyczny?
Posiadanie toksycznego rodzica wiąże się z byciem narażonym na nieproporcjonalnie wysoki poziom stresu. Zachowania, które wywołują u nas słabszy stan psychiczny to m.in. manipulacje ze strony rodzica, który przyczynia się do np.:. do ogromnego poczucia winy po każdorazowej kłótni, jak stwierdza licencjonowany psycholog Tanisha M. Ranger „Często, gdy mamy do czynienia z toksycznymi ludźmi, nie możemy poruszyć[tego, co poszło nie tak, ale] rozmowy z nimi zawsze kończą się tym, że źle się czujemy”. Co więcej, dziecko takiego rodzica jest zawsze tą osobą, która przeprasza ze skruchą.
Permanentne poczucie winy może przyczyniać się do obniżonej samooceny u takich osób. Krytyka to chleb powszedni w wypadku toksycznych rodziców- nawet zupełnie błahe wybory dziecka mogą się spotkać z falą krytyki ze strony rodzica. Jeszcze gorzej, kiedy rodzic bez skrupułów wyśmiewa wybór partnera, czy kariery zawodowej. Kolejną z cech toksycznego rodzica będzie egzekwowanie poświęcenia im swojego czasu, kiedy tylko mają oni potrzeby zainteresowania ze strony drugiej osoby, czy wyświadczenia im przysługi. W sytuacji w której ich dzieci mają coś ważniejszego do zrobienia i odmówią można spodziewać się awantury lub wręcz przeciwnie tzw. „cichych dni”. Dziecko toksycznego rodzica nierzadko wpędzane jest w poczucie winy. Ciągłe stawianie się przez rodzica w roli ofiary, podczas gdy w rzeczywistości najczęściej są oni oprawcami może doprowadzać ich dzieci do frustracji i uczucia beznadziei.
Jak mogą pomóc sobie samemu dzieci toksycznych rodziców?
Niestety uwolnienie się z toksycznej relacji nie jest łatwe, są osoby które nie potrafią wyjść z funkcjonowania w ten sposób nawet latami. Na szczęście każda dorosła osoba ma możliwość wyboru i może samodzielnie podjąć najważniejszą decyzję dojrzałego człowieka o podjęciu kroków w celu postawienia pewnych granic w relacji, choć może to wydawać się bardzo trudne. Psycholog lub psychoterapeuta może nas nakierować na odpowiednie tory, można też rozpocząć proces uzdrawiania relacji od przeczytania odpowiedniej literatury może to być np.:. książka pt:. „Toksyczni rodzice” Susan Froward, która tak właściwie, jako pierwsza tak dogłębnie opisała ten problem i zna go od podszewki. Osoby tkwiące w takiej relacji przez wiele lat powinny pamiętać, że kiedy odkryją problem powinny w pierwszym momencie skupić się na pomocy sobie samemu. Chęci pomocy rodzicowi mogą być szczere i szlachetne, lecz bez znajomości odpowiednich technik i genezy problemu można zamiast poprawić relację, pogłębić uczucie beznadziei spowodowanej brakiem efektów działań, mogłoby nawet dojść do eskalacji konfliktów. Niestety jest to na tyle poważny problem, że same dobre chęci mogą nie wystarczyć.
Jak można pomóc toksycznemu rodzicowi?
Można zasugerować rodzicom rozpoczęcie terapii w asertywny sposób, lecz należy pamiętać , że dziecko nie jest rodzicem. Osoba tworząca niezdrową relacje sama musi pragnąć zmiany i nie warto się obwiniać, jeżeli dobre chęci nie zawsze przynoszą owoce. Czasami to same dzieci potrzebują odcięcia się od rodzica, aby poukładać sobie wszystko w głowie i popracować nad sobą i jest to jak najbardziej zrozumiałe. Najważniejsze, aby zrozumieć, że to w jaki sposób się czujemy zależy od nas samych, nie musimy lubić zachowań naszych rodziców, aby w dalszym ciągu ich kochać. Ważne jednak, aby nie podcinały nam one skrzydeł, dlatego tak ważna jest indywidualna praca nad sobą.
