Diety niskowęglowodanowe cieszą się obecnie dużą popularnością wśród osób dążących do utraty kilogramów. Nie każdy jednak wie, że pierwsza dieta tego typu została opracowana już w latach 60-tych XX wieku przez austriackiego lekarza, Wolfganga Lutza. Jakie są założenie diety doktora Lutza? Dla kogo jest przeznaczona? Po które produkty można sięgać dowolnie, a z których należy zrezygnować? Jakie daje efekty i jakie skutki uboczne może powodować? Podpowiadamy.
Dieta doktora Lutza opiera się na prawie całkowitym ograniczeniu spożywania węglowodanów. Dieta ta została opracowana jako lecznicza, a jej twórca twierdzi, że może być stosowana przez wszystkich, nawet dzieci i kobiety w ciąży. Jej główna zasada, to możliwość jedzenia białka i tłuszczu w dowolnych ilościach, a węglowodanów w ilości do 72 g na dobę. Taka podaż węglowodanów została opracowana w oparciu o pomiary stężenia glukozy we krwi u osób cierpiących na cukrzycę. Według twórców diety ograniczenie jedzenia węglowodanów ma korzystny wpływ na walkę ze zbędnymi kilogramami, ponieważ jedząc tylko białko i tłuszcz, szybciej jest się sytym i automatycznie zmniejsza się apetyt i uczucie głodu. Według diety doktora Lutza, produkty spożywcze podzielone są na grupy – produktu dozwolone w dowolnych ilościach, dozwolę w niewielkich ilościach oraz niedozwolone.
Produkty dozwolone w dowolnych ilościach:
- ryby, mięso, wędliny, podroby
- jaja
- nabiał
- tłuszcze zwierzęce wszelkiego rodzaju
- oliwa z oliwek
- warzywa takie jak: sałata, kapusta, brokuły, szparagi, brukselka, kalafior, pomidory, ogórki, papryka
Produkty dozwolone w niewielkich ilościach:
- orzechy, pestki dyni i słonecznika, wiórki kokosowe, otręby, sezam
- pieczywo pełnoziarniste
- czekolada gorzka (o zawartości kakao minimum 80%)
- wino czerwone wytrawne
Produkty niedozwolone:
- te, które zawierają węglowodany: mąka, skrobia, pieczywo, makarony, ziemniaki, wyroby cukiernicze
- pokarmy słodzone
- sól
Spis treści
Dieta doktora Lutza – główne zasady
Autor zaleca, aby w ciągu dnia jeść 2-3 posiłki, z czego pierwszy w godzinach od 7:00 do 9:00 rano, a ostatni najpóźniej o godzinie 19:00 i minimum 2,5 godziny przed snem. Należy sięgać po produkty, które są jak najmniej przetworzone i naturalne. Te, które wymagają gotowania – gotować al dente. Podczas jedzenia należy nie spieszyć się i dokładnie przeżuwać każdy kęs. Nie należy popijać posiłków. Pić najlepiej około 0,5 – 1 godziny przed jedzeniem oraz 1,5 – 2 godziny po jedzeniu. Dozwolone płyny to woda niegazowana, herbata zielona oraz herbata Pu-erh.
Dieta doktora Lutza – efekty.
Na diecie niskowęglowodanowej, szybko dochodzi do utraty kilogramów, stąd szybko widać jej efekty. Dzieje się tak dlatego, że węglowodany są dla organizmu głównym źródłem energii. Kiedy nie są dostarczane wraz z pożywieniem, organizm szybko zaczyna pobierać energie ze zmagazynowanej tkanki tłuszczowej.
Dieta doktora Lutza – możliwe efekty uboczne.
W związku z tym, że węglowodany stanowią główne źródło energii oraz są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, zaprzestane ich spożywania może nieść ze sobą nieprzyjemne symptomy. Efekty uboczne, jakie mogą się pojawić podczas stosowania diety doktora Lutza to:
- osłabienie i bóle głowy
- problemy z pamięcią i koncentracją
- spadek nastroju
- nudności, zaparcia i biegunki
- skurcze mięśni
- zaburzenia rytmu serca
Należy pamiętać o tym, że węglowodany są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania i rozwoju organizmu. Dlatego też diety niskowęglowodanowe powinny być stosowane jako diety tymczasowe i nie mogą być traktowane jako stały sposób żywienia. Co więcej, do ich ograniczenia również najbezpieczniej jest podejść stopniowo.
Podsumowując, dieta niskowęglowodanowa doktora Lutza, pomaga zarówno stracić zbędne kilogramy oraz unormować poziom cukru we krwi. Pamiętajmy jednak, że jest to dieta, która może poważnie obciążyć organizm oraz wywołać nieprzyjemne skutki uboczne. Z tego powodu, jej rozpoczęcie warto skonsultować z lekarzem lub dietetykiem. Pamiętajmy też, że jest to dieta do krótkotrwałego stosowania, a nie do wprowadzenia jako stały jadłospis.
