Pojęcie well-being można w wolnym tłumaczeniu oddać jako dobrostan subiektywny. Jest to stan, w którym odczuwamy głębokie zadowolenie z życia i co ciekawe, dobra kondycja mentalna nie jest, według tego pojęcia, tak ściśle związana ze zdrowiem fizycznym jak mogłoby się wydawać.
Oczywistym jest, że poczucie szczęścia jest zdecydowanie subiektywne i uzależnione od osobistych preferencji, pragnień oraz celów. Mamy różne upodobania, oczekiwania względem relacji czy wizje na spełnione życie zawodowe. Z tego powodu niemożliwym jest opracowanie listy konkretnych działań, które byłyby elastycznym remedium na szczęście dla każdego człowieka. Czy jesteśmy jednak w stanie opracować model, który w szerszym kontekście wskaże właściwy kierunek działań do zyskania uczucia głębokiej satysfakcji z życia?
Spis treści
Czy możemy opracować model szczęścia?
Socjologowie i psychologowie od dekad pochylają się nad zagadnieniem szczęścia w odniesieniu do jednostki, jak i całych grup społecznych. Na temat ludzkiej psychiki oraz mechanizmów występujących w grupie wiemy coraz więcej. Rozumiemy już, że utrzymywanie pozytywnego stanu psychicznego nie jest uzależnione tylko od czynników materialnych, ponieważ nawet majętne osoby odczuwają niepokój czy brak bezpieczeństwa. Nie jest także walidowane faktycznym zdrowiem, czyli wskaźnikami ściśle określającymi funkcjonalność naszego organizmu. Dowodem tej koncepcji są badania nad zjawiskiem placebo, które udowadniają, że wyjście z choroby determinuje nie tylko leczenie farmakologiczne, ale przede wszystkim kondycja psychiczna pacjenta. Zdemotywowana, pozbawiona nadziei osoba cierpiąca na schorzenie może mieć mniejsze szanse na wyzdrowienie, mimo prawidłowo stosowanej metody leczenia. Według psychologicznej, trójwymiarowej koncepcji subiektywnego dobrostanu na pojęcie zdrowia składa się satysfakcja psychofizyczna oraz satysfakcja społeczna. Tezę tę znamy już dobrze pod postacią piramidy Maslowa, która realizację potrzeb społecznych umieszcza na samym szczycie. Podobną hierarchię odnajdujemy w pojęciu well-being.
Jak zastosować well-being w rodzinie i biznesie?
Dobrostan emocjonalny to także umiejętność zrównoważenia wyzwań względem naszych zasobów. Osoby ze skłonnościami do pracoholizmu, czy innych sposobów na ucieczkę przed emocjami, niejednokrotnie biorą na swoje barki więcej niż są w stanie udźwignąć. Nie stawiają granic najbliższym, nie są asertywne, przez co cierpią podczas relacji z innymi ludźmi. Takie postawy najczęściej sięgają źródłem do lat wczesnodziecięcych, kiedy mały człowiek obserwuje mechanizmy panujące w rodzinie i na ich podstawie wykształca własne. Dlatego zgłębianie pojęcia well-being to kopalnia cennych wskazówek, mogą stanowić świetne porady dla rodziców na temat wychowania pociechy na spełnionego i szczęśliwego dorosłego. Psychologia biznesu od dawna kieruje uwagę na konieczność dbania o dobrostan psychiczny pracowników. Swego czasu modne pojęcie work-life balance przypominało o tym, że równowaga pomiędzy czasem wolnym od obowiązków zawodowych a samą pracą jest niezbędna w prawidłowym funkcjonowaniu zespołów. Pokłosiem tych wniosków jest w wielu krajach skrócony czas tygodnia roboczego, tak by pracownicy mieli więcej czasu na swoje hobby i zacieśnianie więzów rodzinnych. Dziś znane nam są skuteczne efekty takich zmian, dlatego zastosowanie w organizacji zasad filozofii well-being, które są zorientowane na interpretacje szczęścia jednostki w jeszcze szerszym ujęciu, są świetnym pomysłem do poprawienia atmosfery w firmie oraz samopoczucia poszczególnych członków zespołów.
Artykuł sponsorowany.
