Wszy, zaraz po owsikach są chyba najbardziej wstydliwym a zarazem jednym z bardziej uciążliwych problemów. Dziś opisujemy skąd się biorą oraz jak skutecznie się ich pozbyć.
Spis treści
Wesz ludzka – dziki lokator
Wszy to owady bezskrzydłe, które pasożytują głownie na ssakach wybierając miejsca porośnięte sierścią lub włosami. Owady te mają rozmiary w granicach 0,35 – 6 mm przy czym samice są większe od samców. Posiadają odnóża dzięki którym mogą poruszać się wzdłuż włosa i utrzymać na ciele ofiary. Odżywiają się krwią żywiciela nakłuwając skórę skutkiem czego wywołują uczucie swędzenia. Samica składa jaja tzw. gnidy, z których po ok. 6 dniach wylęgają się larwy przypominające osobniki dorosłe.
Choroba wywołana przez te pasożyty to wszawica (pediculosis). U ludzi wyróżnia się trzy postaci wszawicy: wszawicę głowową – zaatakowana zostaje głównie głowa, okolice karku oraz za uszami; wszawicę odzieżową – pasożyty bytują w ubraniach oraz wszawicę łonową – infekcji ulegają okolice intymne.
Wszawica – u kogo występuje, objawy
Wszy najczęściej atakują osoby nieprzestrzegające zasad higieny osobistej a najłatwiej rozprzestrzeniają się poprzez kontakt fizyczny z osobą zakażoną. Najbardziej prawdopodobnymi miejscami zarażenia są duże skupiska ludzi jak szkoły, przedszkola, kolonie, akademiki, internaty, schroniska, hostele, szpitale czy koszary.
Do infekcji wszą głowową dochodzi poprzez używanie tych samych nakryć głowy, grzebieni oraz w wyniku kontaktów fizycznych. Ten typ wszawicy najczęściej spotyka się u młodzieży szkolnej, ale równie często występują wszy u dzieci w wieku przedszkolnym. Także dorośli narażeni są na jej ataki. Głównym objawem jest silny świąd zaatakowanej części ciała. W skutek drapania pojawiają się przeczosy, a z czasem może wytworzyć się kołtun – grudka włosów zlepiona wydzieliną surowiczo-ropniową. Uszkodzona skóra w wyniku drapania stanowi idealne wrota dla infekcji bakteryjnych i grzybiczych.
Do zakażenia wszą odzieżową rzadko dochodzi w warunkach domowych. Podobnie jak poprzednio można się nią zarazić poprzez kontakt fizyczny z osoba zainfekowaną. Najczęściej na wszawicę odzieżową zapadają alkoholicy, ludzie bezdomni czy osoby śpiące w złych warunkach sanitarnych. Wszawica odzieżowa objawia się silnym świądem, mogą wystąpić zgrubienia skórne i łuszczenie skóry a także jej przebarwienia. Może dojść także do wtórnego zakażenia ropnego, bakteryjnego lub grzybiczego.
Wszą łonową najłatwiej się zarazić podczas stosunku płciowego oraz wymieniając się bielizną. Charakterystyczne dla tego typu zakażenia są plamy błękitne w okolicach wzgórka łonowego oraz silny świąd tych okolic.
Sposoby leczenia wszawicy – o czym warto pamiętać
Wszawica jest chorobą uciążliwą. W aptekach dostępne są różnego rodzaju specyfiki pomagające w zwalczaniu pasożyta. Pomimo, że preparat na wszy jest dostępny bez recepty, najlepiej udać się z tym problemem do lekarza, który pomoże w wyborze odpowiedniego remedium oraz dostosuje sposoby „leczenia”. Pierwszym krokiem do pozbycia się wszy jest ścisłe przestrzeganie zaleceń co do użytku, aplikacji i czynności wykonywanych po zastosowaniu preparatu.
Podczas kuracji należy bezwzględnie przestrzegać zasad higieny osobistej i pod żadnym pozorem nie wymieniać się ubraniami, bielizną, ręcznikami itd. Leczeniu powinny podlegać wszyscy domownicy bez względu na to czy są zakażeni czy też nie. Ubrania, pościel zabawki należy wyprać w temperaturze co najmniej 60ºC. W miarę możliwość, co tylko się da należy wygotować (spinki, grzebienie, szczotki) lub wrzucić do zamrażalnika na 48 h. Rzeczy, które mogą ulec zniszczeniu przy wysokiej temperaturze należy spryskać preparatem owadobójczym i wyczyścić chemicznie. Należy także starannie czyścić meble oraz wszelkie urządzenia użytkowe. Terapię najczęściej powtarza się po ok 7-10 dniach.
Najlepszym sposobem zapobiegającym uporczywym pasożytom jest przestrzeganie zasad higieny osobistej oraz szczegółowe oględziny, zwłaszcza gdy wystąpiły sytuacje sprzyjające zakażeniu. Pamiętajmy, że wszy mogą zaatakować każdego bez wyjątku!
