Przepuklina pępkowa najczęściej występuje wśród niemowląt, jednak nie jest to przypadłość omijająca dzieci i dorosłych. Ta forma przepukliny brzusznej doprowadza do ostrych powikłań, które mogą skończyć się zagrożeniem życia pacjenta. Przeczytaj o jej przyczynach i zapoznaj się z profilaktyką, aby ustrzec się przed tym bolesnym doświadczeniem.
Spis treści
Czym dokładnie jest przepuklina pępkowa i u kogo najczęściej występuje?
Przepuklina pępkowa występuje na skutek przedostania się narządów jamy brzusznej przez niezrośnięty pierścień pępkowy. Jest to typowo niemowlęca przypadłość, albowiem w pierwszych miesiącach życia przednia ściana brzucha dziecka posiada słabą oporność, a wspomniany pierścień pępkowy potrzebuje czasu na zmniejszenie i całkowite zamknięcie. Można zaobserwować niewielkie wybrzuszenie w okolicy pępka, które jednak do roku powinno zniknąć. Jeśli nie, mamy do czynienia z przepukliną pępkową, która stanowi około 10% przypadłości tego typu, nawet wśród niektórych dorosłych.
Przyczyny przepukliny u dorosłych
O tyle, o ile przepuklina pępkowa u niemowląt jest stanem dość częstym i naturalnym, u dorosłych powodowana jest z kilku powodów. Jednym z nich jest czynnik występujący w postaci wysokiego ciśnienia wewnątrz brzucha. Niestety w większości przypadków nie jesteśmy w stanie go kontrolować, gdyż wiąże się on z fizjologicznymi odruchami ludzkiego ciała, jak kaszel, oddawanie moczu lub kału, kichanie. Innymi ryzykownymi czynnościami są ciężka praca fizyczna lub intensywny trening siłowy. Osoby cierpiące na nadwagę zwiększają swoje szanse nabycia tego rodzaju przepukliny brzusznej. Kobiety spodziewające się potomstwa, które mają wodobrzusze lub te przechodzące przez wielokrotne ciąże, również mogą zapaść na tę dolegliwość.
Objawy przepukliny pępkowej
W przypadku noworodków przepuklina widoczna jest pod powierzchnią skóry, w okolicy pępka. Przez pierwsze kilka miesięcy nie powinno to niepokoić rodziców, albowiem pierścień pępkowy tuż po odcięciu pępowiny zmniejsza się bardzo powoli i potrwa, zanim zamknie się zupełnie. Problemy sugeruje stan dziecka, w którym guzek staje się bolesny, zmienia barwę i uwypukla się jeszcze bardziej w trakcie płaczu. Wówczas należy szukać pomocy u specjalisty dopóki nie dojdzie na przykład do martwicy.
Dorośli mogą bardzo długo nie odczuwać żadnego bólu i dyskomfortu, przez co nie zdają sobie sprawy z posiadania przepukliny pępkowej. Dopiero przy intensywnym napięciu mięśni brzucha można dopatrzyć się guzka w okolicy pępka. Kiedy zaczynamy odczuwać ból i dyskomfort oznacza to najprawdopodobniej powiększenie się przepukliny i zbyt duże ciśnienie na narządy.
Leczenie przepukliny pępkowej
Czasem przepuklina, jeśli nie duża, może ustąpić sama. Jednak u większości pacjentów niezbędna jest interwencja chirurgiczna. Nieleczona i bolesna przepuklina grozi niedrożnością przewodu pokarmowego lub martwicą jelita. Dlatego nie należy czekać do ostatniego momentu, kiedy ból staje się nie do wytrzymania. Najpierw w trakcie konsultacji lekarskiej wybieramy sposób znieczulenia. Do wyboru jest znieczulenie ogólne lub miejscowe. W zależności od wielkości wrota przepukliny pępkowej lekarze optują za znieczuleniem miejscowym, gdyż operacja nie zajmuje dłużej niż 30 minut, a środki anestezjologiczne przy znieczuleniu ogólnym mają jednak ogromny wpływ na działanie mózgu. Zabieg polega wyłącznie na cofnięciu elementów jamy brzusznej i nałożeniu specjalistycznej siatki podtrzymującej osłabione powłoki. Nawroty przepukliny są rzadko spotykane, a jedyne przypadki dotyczą pacjentów niestosujących się do zaleceń pooperacyjnych. Wówczas naprawa wymaga zastosowania metody laparoskopowej bez obowiązkowego otwarcia jamy brzusznej.
Przepuklina pępkowa może wystąpić u każdego bez wyjątku. Jako dorośli możemy starać się utrzymać odpowiednią masę ciała lub nie przepracowywać się fizycznie. W przypadku dzieci nie istnieją żadne złote środki przeciwdziałaniu tej dolegliwości. Wcześnie rozpoznana i wyleczona operacyjnie przepuklina ma niskie szanse powrotu.
