Włókniaki twarde i miękkie – jak je leczyć? Jak wyglądają?

Włókniaki to łagodne zmiany nowotworowe. Nie są one zagrożeniem dla zdrowia, gdyż nie złośliwieją. Stanowią głównie problem natury estetycznej, stąd też wiele osób decyduje się na ich usunięcie. Dlaczego włókniaki powstają i jak je leczyć?

Rodzaje włókniaków i przyczyny ich powstawania

Istnieją dwa rodzaje włókniaków – twarde i miękkie. Oba typy zbudowane są tkanki łącznej włóknistej. Każda z tych zmian skórnych ma inne przyczyny powstawania. Włókniaki miękkie to z reguły zmiany wrodzone. Ich powstawanie może być wynikiem choroby Recklinghausena – towarzyszą im wtedy również nerwiaki i nerwiakowłókniaki.

Włókniaki twarde natomiast zaliczają się do zmian nabytych. Mogą pojawić się wskutek różnego rodzaju drobnych urazów czy miejscowych stanów zapalnych. Również ukąszenia owadów mogą przyczynić się do powstania włókniaków twardych. W wyniku urazów może także nastąpić powiększenie istniejących już włókniaków.

Włókniaki – cechy charakterystyczne

Pojedynczy włókniak miękki to kolisty guzek, którego wielkość to z reguły od 1 mm do 1 cm, choć zdarzają się większe. Charakteryzują się tym, że są na tyle miękkie, iż ucisk palcem wystarczy, by wprowadzić je w głąb skóry. Z reguły są koloru skóry lub też mają odrobinę ciemniejsze, brunatne zabarwienie. Zwykle występują po kilka, kilkanaście sztuk naraz.

Najczęściej spotykane są u starszych kobiet, lecz mogą pojawić się u osób właściwie w każdym wieku i niezależnie od płci. Powstają z reguły na szyi, pod pachami, na powiekach czy w pachwinach, choć mogą wystąpić w dowolnym miejscu na skórze. Włókniaki miękkie są co prawda zmianami o charakterze wrodzonym, jednakże ich wystąpieniu sprzyjają takie schorzenia jak np. otyłość, zaburzenia hormonalne, cukrzyca, zaburzenia endokrynologiczne. Także w przypadku kobiet w ciąży liczba włókniaków może się powiększyć.

Włókniak twardy natomiast to niewielki guzek o relatywnie ciemniejszym zabarwieniu – od czerwieni aż po odcienie brunatne. Jak sama nazwa wskazuje, są one twarde w dotyku i pojawiają się pojedynczo. Miejscem ich występowania są najczęściej kończyny. Włókniaki twarde to zmiany skórne o średnicy do 1 cm.
Włókniaki mogą także pojawić się w piersiach. Włókniak to jedna z najczęściej występujących zmian w piersiach. Dotyczą głównie kobiet w wieku od 35 do 55 lat. Ich powstawanie wiążę się przede wszystkim z działaniem estrogenów. Włókniak w piersiach to zmiana łagodna, która nie może stać się złośliwa.

Leczenie włókniaków

Ze względu na swój niezłośliwy charakter, włókniaki nie wymagają leczenia, gdyż są nieszkodliwe dla zdrowia. Usuwa się je z reguły z powodów estetycznych. Jedynie zmiany na tyle duże, by wywoływać dyskomfort fizyczny – np. przy zetknięciu z ubraniem – lub szpecące stanowią wyraźną przesłankę do interwencji chirurgicznej. Należy jednak pamiętać, że nie ma gwarancji, iż włókniak po usunięciu nie odrośnie za jakiś czas lub nie pojawią się nowe.
Usunięcie włókniaków mają w swojej ofercie gabinety medycyny estetycznej oraz gabinety dermatologiczne. W tym celu stosuje się kilka różnych metod takich jak: laser frakcyjny CO2, krioterapia, elektrokoagulacja czy też chirurgiczne wycięcie zmian.

Laser frakcyjny CO2 to metoda, w której wiązka światła oddziałuje na wodę zawartą w tkankach. Po jej odparowaniu powstaje strefa koagulacji – zapewnia to brak krwawienia. Po usunięciu włókniaków tą metodą nie pozostają właściwie żadne blizny. Metody tej nie można stosować u kobiet w ciąży.

Krioterapia to inaczej wymrażanie zmian skórnych ciekłym azotem. Stosuje się ją najczęściej w przypadku włókniaków nitkowych. Jest bezpieczna zarówno dla dzieci, jak i dla kobiet w ciąży.

Elektrokoagulacja włókniaków wiąże się z działaniem prądem o wysokiej częstotliwości na zmianę skórną. Wzrost temperatury białek w danej tkance prowadzi do ich ścięcia, co pozwala na łatwe usunięcie tkanki. Niekiedy po zabiegu pozostaje niewielka blizna lub przebarwienie, lecz jest to rzadkość. Przeciwwskazaniem do zabiegu są m.in.: ciąża, cukrzyca, czy zaburzenia krzepnięcia krwi lub wszczepiony rozrusznik.

Chirurgiczne usuwanie włókniaków stosuje się przede wszystkim w przypadku dużych włókniaków miękkich. W czasie zabiegu stosuje się znieczulenie miejscowe. Później ranę należy przemywać i zmieniać opatrunki.
Włókniaki to nieszkodliwe zmiany skórne, które nie wymagają specjalistycznego leczenia. Usuwa się je głównie ze względów estetycznych. Jednakże zawsze należy skonsultować się z dermatologiem w tej kwestii. To on ostatecznie może potwierdzić, czy dana zmiana rzeczywiście jest włókniakiem. Ponadto dermatolog wskaże najlepszy sposób usunięcia włókniaka tak, by obyło się bez powikłań, a blizny były możliwie najmniejsze.

Facebook
WhatsApp
Twitter
LinkedIn
Pinterest