Bylica piołun popularnie nazywana piołunem, psią rutą, wermutem czy absyntem, jest to roślina z rodziny astrowatych popularnie występująca na terenie Europy, Azji oraz Afryki północnej. Stosowana od pokoleń w medycynie ludowej jako naturalny lek na problemy z układem pokarmowym i w przypadku dolegliwości kobiecych.
Spis treści
Piołun właściwości i lecznicze
Piołun kwitnie w połowie lub pod koniec marca i właśnie wtedy zbierany jest w celach leczniczych. Jako że wykazuje działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze, przeciwskurczowe, a także żółciopędne ma szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej. Dodatkowo znany jest z tego, że poprawia apetyt, pobudza przemianę materii i ma działanie przeciwpasożytnicze. Regularnie pita nalewka na piołunie jest doskonałą bronią przeciwko glistą ludzkim czy nicieniom. Napar stosowany jako lewatywa zwalcza także owski.
Psia ruta skutecznie też łagodzi problemy żołądkowe i ma zastosowanie w przypadku rekonwalescencji osób po ciężkich chorobach, operacjach dwunastnicy, przełyku lub żołądka. Nalewka z piołuna pomaga w przypadku braku apetytu, niestrawności, wzdęciach czy zgadze. U kobiet napar z wermuta pomaga uregulować cykle miesiączkowe. To właśnie tej właściwości roślina ta nazywana jest czasem „panieńskim zielem”.
Odwar stosowany zewnętrznie pomaga natomiast przy zwalczaniu pasożytów skóry jak wszy czy świerzbowce. Kąpiele z dodatkiem naparu z piołuna pomagają w przypadku chorób reumatycznych a nasmarowanie klatki piersiowej olejkiem z absyntu ułatwia oddychanie w przypadku nieżytu dróg oddechowych, a także pomaga w walce z uporczywym kaszlem.
Piołun – zła sława
Piołun był wykorzystywany również do produkcji alkoholu zwanego absyntem. Ponoć jego smakoszami byli Ernest Hemingway czy Vincent van Gogh. Absynt, początkowo stosowany jako lek, owiał się złą sławą jako wysokoprocentowa substancja mająca wywoływać halucynację. Obecnie uważa się, że picie naparu z bylicy jest bezpieczne, o ile nie przekracza się zalecanej dawki.
Piołun – dawkowanie
Piołun może stosować wewnętrznie w formie naparu czy nalewki lub zewnętrznie w formie odwaru. Aby przygotować napar należy jedną łyżeczkę suszonej psiej ruty zalać wrzątkiem i odstawić na około 20-30 minut. Po tym czasie napar, po odcedzeniu, jest gotowy do picia.
Odwar natomiast można przygotować z 2 łyżeczek psiej ruty na szklankę wody. Wywar należy doprowadzić do wrzenia a następnie gotować przez 5 minut. Po ostudzeniu można go używać wcierając w skórę, w formie kompresów lub jako lewatywę. Piołun można też dostać w formie herbatek w sklepach zielarskich czy aptekach.
Piołun – skutki uboczne
Przyjmuje się, że bezpieczna dawka piołunu dla dorosłego człowieka to ok 1-1,5g na 150 ml wody w postaci wodnego wyciągu. Zaleca się stosowanie naparów nie dłużej niż ok. 10 dni. Przekroczenie bezpiecznej dawki może wywołać szereg niepożądanych objawów. Do najczęstszych należą: biegunka, nudności, wymioty, bezsenność, napady niepokoju czy zawroty głowy. W przypadku znacznego przedawkowania absyntu może rozwinąć się nawet niewydolność nerek, zaburzenia pracy mięśnia sercowego czy w ekstremalnych przypadkach przedawkowanie może nawet doprowadzić do wystąpienia drgawek, a nawet zgonu.
Piołun – przeciwwskazania
Choć piołun ma wiele właściwości prozdrowotnych nie może być niestety stosowany przez wszystkich. Oprócz osób uczulonych na samą bylicę wstrzymać się z jego stosowaniem powinny kobiety w ciąży, kobiety karmiące piersią i dzieci. Wrzody żołądka czy dwunastnicy, a także choroby serca są także istotnym przeciwwskazaniem do stosowania preparatów z piołunem.
