Kinesiotaping – czyli zapobieganie kontuzjom przez oklejanie

Łagodzi ból kręgosłupa, poprawia krążenie, ratuje przed skurczami łydek oraz zapobiega kontuzjom. Kinesiotaping, bo o nim mowa to plastrowanie dynamiczne, polegające na oklejaniu różnych części ciała specjalnymi plastrami. Używają go przede wszystkim sportowcy. Czy można stosować go samodzielnie w domu?

Kinesiotaping wydaje się prosty. W rzeczywistości jest to błędne myślenie, ponieważ metoda ta wymaga fachowej wiedzy zarówno o samej technice terapeutycznej, jak i mechanice funkcjonowania ludzkiego ciała. Jak działają plastry do kinesiotapingu? Jak się je nakleja? Czy powinno się to robić na własną rękę?

Spis treści

Czym jest kinesiotaping?

Kinesiotaping to metoda terapeutyczna, która polega na oklejaniu wybranych części ciała elastycznymi plastrami. Opracowano ją na początku lat 70 przez japońskiego doktora Kenzo Kase, zaś największą popularność zyskała w latach 90.

Do stworzenia plastrów skorzystano z bawełny i kleju akrylowego. Zwykle ich grubość oraz ciężar zbliżone są do skóry i tak jak ona, są stosunkowo rozciągliwe. Poza tym przepuszczają powietrze i są wodoodporne. Można nosić je od kilu dni do kilku tygodni lub po prostu do momentu odklejenia się plastra.

Jak działa i w czym pomaga kinesiotaping?

Naklejona taśma delikatnie unosi skórę zwiększając w ten sposób przestrzeń, jaka tworzy się między nią, a mięśniami. To właśnie ten efekt jest kluczowy dla działania kinestiotapingu. Dodatkowo odpowiednie naklejenie plastra, poprzez redukcję napięcia na receptory skórne, ma również pozytywny wpływ na odczuwanie bólu, który jest jednym ze wskazań do kinesiotapingu. Jakie jeszcze zastosowania ma kinesiotaping?

Zastosowania kinesiotapingu:

występowanie bólu pourazowego (będącego wynikiem kontuzji lub wypadku);
występowanie bólu kręgosłupa (plastry łagodzą też dodatkowo takie objawy jak ograniczenie zakresu ruchu, uczucie zablokowania w kręgosłupie, ostry i promieniujący do kończyn ból, a nawet zawroty głowy),
występowanie bólu reumatycznego,
występowanie bólu po operacjach (kinesiotaping zmniejsza nawet anormalny i ostry ból pooperacyjny),
w wypadku nadwyrężenia i zbyt napiętych mięśni (plastry rozluźniają naciągnięte i nadwyrężone mięśnie, odciążają je, normalizują ich napięcie, gdyż przejmują ich funkcję lub wspomagają ich pracę),
zapobieganie kontuzjom (plastry ułatwiają przemieszczanie się mięśni względem powięzi i stabilizują stawy),
w trakcie występowania skurczy (plastrowanie pomaga nie tylko sportowcom, którzy nie wykonali rozgrzewki i „złapał” ich skurcz, lecz także osobom, które, np. zmagają się ze skurczem łydek w czasie snu),
w przypadku problemów z krążeniem (plastry dają ten sam efekt co drenaż limfatyczny – wspomagają odprowadzanie limfy i poprawiają krążenie. W związku z tym plastrowanie jest polecane np. kobietom po mastektomii lub osobom, które zmagają się z opuchniętymi nogami),
w wypadku występowania zmarszczek (taśma zapobiega powstawaniu zmarszczek, zmian skórnych, a także cieni pod oczami),
w wypadku rozstępów (kinesiotaping pomaga kobietom ciężarnym nie tylko się zrelaksować, lecz także zapobiega rozstępom).

Dodatkowo plastry kinesiotaping można stosować na blizny. Oddziałują one pośrednio na tkankę łączną, która je tworzy. W związku z tym, że jest ona nierozciągliwa oraz z reguły wiąże się ze sobą w sposób nieuporządkowany, to bardzo często obecności blizn towarzyszy uczucie ciągnięcia, ograniczenia ruchomości oraz nierzadko bólu. Plastry pomagają, stopniowo rozrywając włókna tkanki łącznej, przebudować ją w taki sposób, aby nie ograniczała ruchomości.

Jak naklejać plastry do kinesiotapingu?

Taśmy do kinesiotapingu nakleja się na ciało po umyciu i odtłuszczeniu, a także zgoleniu ewentualnego owłosienia. W celu osiągniecia zamierzonych efektów terapeutycznych, stosuje się plastry o różnym kształcie, jednocześnie różnicując ich napięcie. Specjaliści wyróżniają kilka podstawowych sposobów aplikacji taśm kinezjologicznych, należą do nich:

metoda mechaniczna – zwiększanie elastyczności tkanek, rozciągnięcie plastra do 50-75 procent pierwotnej długości,
metoda powięziowa – zmniejszenie napięcia powięzi, napięcie plastra 25-50 proc.,
metoda przestrzenna – aplikacja bezpośrednio na miejsca objęte obrzękiem oraz bolesne (25-50 proc),
metoda funkcjonalna – wsparcie lub ograniczenie zakresu ruchu w stawach (50-75 proc.).
Po nałożeniu plastra należy lekko, lecz energicznie pocierać taśmę od środka do końców, aby aktywować klej. Nie wolno trzeć od końców do środka, ponieważ końce mogą wówczas odkleić się od skóry. Plastry do kinesiotapingu zaczynają działać po godzinie od aplikacji. W tym czasie nie wolno mieć kontaktu z wodą. Po treningu, prysznicu lub basenie taśmy można delikatnie wycierać ręcznikiem. Gdy krawędzie zaczynają odchodzić od skóry, zawijać się lub łuszczyć, można je przyciąć nożyczkami.

Czy można samemu naklejać taśmy kinezjologiczne?

Kinesiotaping jest poważną techniką terapeutyczną, wykorzystywaną na poziomie zawodowym w medycynie sportowej oraz w fizjoterapii. Naklejanie plastrów wymaga wiedzy oraz sprawdzonych w praktyce umiejętności. Skuteczność działania tejpów zależy od takich czynników, jak: kształt, długość i napięcie taśmy, odpowiednia lokalizacja względem newralgicznego miejsca, a także właściwe napięcie lub pofałdowanie skóry. W zależności od problemu medycznego oraz celu terapeutycznego, taśma ma stabilizować, korygować położenie, poprawiać przepływ płynu tkankowego. Osoby, które nie przeszły odpowiedniego przeszkolenia, powinny zasięgnąć pomocy w gabinecie rehabilitacyjnym.

Plastry kinesiotaping – jak je usuwać?

Wiedza o tym, jak naklejać plastry, to nie wszystko, ponieważ równie ważne jest ich prawidłowe usunięcie. Nie wolno odklejać taśm nagłym pociągnięciem, gdyż można poważnie uszkodzić skórę. Plastry najłatwiej można usunąć po 5 dniach, ponieważ wtedy zaczynają się złuszczać komórki skóry, co ułatwia odklejanie. Skórę należy naciągnąć nad jednym końcem taśmy, przykładając do niej całą dłoń, po czym odciągnąć końcówkę plastra od skóry. Taśmę trzeba ciągnąć delikatnie pod kątem ok. 180° w kierunku przeciwnym do przyklejania. Po odklejeniu każdego fragmentu taśmy trzeba przekładać dłoń i napinać kolejne fragmenty skóry. Usunięcie taśmy może ułatwić wcześniejsze wtarcie w nią olejku.

Plastry kinesiotaping – cena

Plastry do kinesiotapingu mają różną cenę, zależy ona przede wszystkim od gabinetu, w którym będą przyklejane oraz miejsca urazu na ciele. Średnio wahają się one w granicach od kilkunastu do kilkudziesięciu złotych. Na rynku dostępne są również plastry, które można kupić indywidualnie, a ich ceny wahają się od 10 zł do 50 zł. Kwota zależna jest głównie od szerokości plastra i jego rodzaju.

Zalety kinesiotapingu:

wysoka tolerancja przez pacjentów,
oddziaływanie zgodnie z funkcjonowaniem organizmu przez całą dobę,
wspieranie procesów leczniczych i wydolnościowych,
efekt poprawy zauważalny bezpośrednio po aplikacji, utrzymujący się po jej usunięciu,
możliwość stosowania innych form terapii, w tym wybranych zabiegów fizykoterapeutycznych,
rzadko spotykane negatywne odczucia skórne, brak lub minimalny odczyn alergiczny,
długi okres użytkowania,
jest łagodną formą terapii znajdującą zastosowania zarówno u dzieci, kobiet w ciąży, jak i osób w podeszłym wieku,
jest alternatywą dla terapii w przypadku przeciwwskazań do jakichkolwiek innych form rehabilitacji,
niskie koszty terapii.

Kinesiotaping nie ma praktycznie żadnych przeciwwskazań – wyjątkiem są osoby uczulone na składniki zawarte w kleju, a także te, chorujące na łuszczycę, cukrzycę insulino zależną czy mające problemy z gojeniem się ran. Metoda ta ma mnóstwo zalet i może być stosowana zarówno w leczeniu, jak i zapobieganiu kontuzjom.

Kinesiotaping – opinie

Czy kinesiotaping rzeczywiście pomaga? Opinie są niejednoznaczne. Naukowcy twierdzą, że nie ma powiązania pomiędzy zmniejszaniem bólu i napięcia mięśniowego a stosowaniem plastrów. Uważają je raczej za placebo, które stymuluje organizm do regeneracji. Takie samo zdanie ma producent plastrów, który informuje, że jego produkt niejako wyzwala siły pomagające w regeneracji organizmu. Faktem jest jednak, że użytkownicy plastrów zauważają, że odciążone plastrami mięśnie szybciej się regenerują i mimo bólu oraz niedyspozycji można kontynuować trening, a także uprawiać sport.

Warto pamiętać o tym, że przed podjęciem decyzji o zastosowaniu metody kinesiotapingu należy przeprowadzić dokładny wywiad podparty badaniem. W jego skład powinny wchodzić: ocena siły mięśniowej, pomiar zakresu ruchomości, ewentualne badanie neurologiczne oraz testy przesiewowe połączone z oceną reakcji objawów na przesuwanie powięzi w różnych kierunkach. Są one kluczowe dla powodzenia kinesiotapingu. Jednak jeśli przejdzie się testy pozytywnie i nie jest się alergikiem warto skorzystać z tej metody leczenia. Bowiem nic nie stracimy, a możemy wiele zyskać.